بررسی فعالیت ضدباکتریایی اسید استیک و اسید لاکتیک علیه لیستریا مونوسیتوژنز و اثر آنها بر رهایش ترکیبات داخل سلولی

سابقه و هدف: اسیدهای آلی از جمله اسید استیک و اسید لاکتیک در مواد غذایی به­ عنوان نگهدارنده ­های طبیعی به­ کار می­ روند. هم­ چنین، اسید استیک و نمک ­های آن در مواد غذایی به­ عنوان عوامل ضد میکروبی و اسیدی­ کننده به­ کار گرفته می­ شوند. هدف این مطالعه بررسی فعالیت ضدباکتریایی اسید استیک و اسید لاکتیک علیه باکتری لیستریا مونوسیتوژنز می­ باشد. مواد و روش ­ها: در این مطالعه تجربی اثرات ضدباکتریایی اسید استیک و اسیدلاکتیک بر لیستریا مونوسیتوژنز با استفاده از روش ­های حداقل غلظت مهارکنندگی، حداقل غلظت کشندگی و رهایش ترکیبات داخل سلولی تعیین شد. برای تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی اسید استیک و اسید لاکتیک به ­ترتیب محدوده 10- 0195/0 و 2/22 – 043/0 میکرولیتر بر میلی­ لیتر استفاده شد. نتایج: اسید استیک و اسید لاکتیک رشد لیستریامونوسیتوژنز را مهار کرده و اسید استیک اثر مهاری قوی ­تری بر باکتری داشت. مقدار حداقل غلظت مهارکنندگی اسید استیک و اسید لاکتیک به ­ترتیب 5/2 و 5 میکرولیتر بر میلی­ لیتر بود و روش رهایش ترکیبات داخل سلولی نشان داد که اسید استیک و اسید لاکتیک توانایی لیز سلولی را دارند. نتیجه­ گیری: اسید استیک و اسید لاکتیک در ممانعت از رشد لیستریا مونوسیتوژنز موثر بوده و اسید استیک اثر ضد­باکتریایی قوی ­تری نسبت به اسید لاکتیک دارد. می­ توان از اسید استیک و اسید لاکتیک در مواد غذایی در ترکیب با سایر نگهدارنده­ ها جهت مهار میکروارگانیسم­ های عامل بیماری و فساد بهره جست.